Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Το Δίκτυο των Αστικών Συγκοινωνιών του Μονάχου

Έχω ξαναγράψει για το δίκτυο συγκοινωνιών του Μονάχου. Θα δώσω εδώ μια πιο αναλυτική περιγραφή. Το δίκτυο αποτελείται από τον προαστιακό σιδηρόδρομο (υπάρχει σε κάθε μεγάλη γερμανική πόλη), το μετρό, τα τραμ και τα λεωφορεία που λειτουργούν συμπληρωματικά σε ένα δίκτυο σαν ιστό αράχνης που πιάνει όχι μόνο το Μόναχο αλλά και την γύρω περιοχή.

Ο προαστιακός (S-Bahn) συνδέει μέρη απομακρυσμένα από το κέντρο αλλά έτσι που οι περισσότερες γραμμές (6 – 7 από τις καμιά 10αριά) να περνάνε από το κέντρο ενώνοντας και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς: τον ανατολικό (Ostbahnhof), τον κεντρικό (Hauptbahnhof) και τον δυτικό (Pasing). Είναι το μέσον που συνδέει με το αεροδρόμιο και τα προάστια. Οι ενδιάμεσοι χρόνοι είναι σχετικά αργοί (συνήθως 20’) που βέβαια για το κέντρο όταν περνούν 6 τρένα σε 20’ είναι αρκετά πυκνά. Οι ενδιάμεσες στάσεις βρίσκονται σε αρκετή απόσταση. Κάποιοι από τους προορισμούς αυτούς εξυπηρετούνται και από τα τοπικά τρένα (Regional Bahn).
Το μετρό αποτελείται, ουσιαστικά, από 3 διπλές γραμμές. Δηλαδή στο κέντρο είναι 3 γραμμές (οι 1 – 2, 3 – 6 και 4 – 5) που όταν απομακρυνθούν απ’ αυτό χωρίζουν στα δύο. Κάθε ζευγάρι μοιράζεται 8 – 9 σταθμούς απ’ τους οποίους περνάνε εναλλάξ. Οι γραμμές συναντιόνται αρκετές φορές είτε όταν είναι ζευγάρι (π.χ. στον Hauptbahnhof) είτε και μεμονωμένα. Στην περίπτωση αυτή οι συρμοί μοιράζονται την ίδια αποβάθρα, ένας απ’ τη μια κι ένας απ’ την άλλη ώστε η μετεπιβίβαση να είναι απλή υπόθεση: έχεις να περπατήσεις όσο είναι το πλάτος της αποβάθρας και συνήθως προσπαθούν να βρίσκονται την ίδια ώρα ώστε να μην περιμένεις. Το πρωί τα καταφέρνουν καλά, αλλά το απόγευμα γίνεται ψιλοχαμός. Πας και μπορεί να δεις πως το άλλο μόλις πέρασε και πρέπει να περιμένεις 8 λεπτά για το επόμενο ενώ σε 9 έρχεται το μεθεπόμενο! Οι ενδιάμεσοι σταθμοί είναι σε μέτριες αποστάσεις (800 – 1000 μέτρα) ανάλογα και με την πυκνότητα των σπιτιών γύρω τους. Οι συρμοί είναι τριών ειδών με αυτούς της πρώτης και της δεύτερης γενιάς να μην ξεχωρίζουν ιδιαίτερα. Η πλάκα είναι που την πρώτη μέρα που χρησιμοποίησα μετρό πέτυχα δυο καινούριους και νόμιζα πως έτσι είναι όλοι!
Το τραμ που είναι το επίγειο μέσο σταθερής τροχιάς, κινείται σε δρομολόγια που δεν εξυπηρετούνται από το μετρό. Διασταυρώνεται βέβαια με κάποιες γραμμές και προφανώς υπάρχουν κοινοί σταθμοί αλλά η διαδρομή που ακολουθεί είναι προς κατευθύνσεις που δεν πάνε άλλα μέσα. Είναι αξιόπιστο, στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής έχει δική του περιοχή κίνησης αν και σε κάποια σημεία μοιράζεται το οδόστρωμα με τα αυτοκίνητα. Οι ενδιάμεσες στάσεις του είναι αρκετά πυκνές.
Τα λεωφορεία είναι τελείως συμπληρωματικά. Κινούνται ενώνοντας περιοχές και σταθμούς του μετρό και του προαστιακού, συνήθως έξω από το κέντρο. Η αφετηρία τους είναι συνήθως κάποιος σταθμός. Είναι πυκνά, με οπτική και ακουστική πληροφόρηση για την επόμενη στάση (εννοείται πως κάτι τέτοια υπάρχει και σε όλα τα άλλα μέσα – απλά θεωρώ ιδιαίτερο κατόρθωμα να υπάρχει τέτοιο σύστημα και στα λεωφορεία) αλλά και στη στάση πινακίδα με τους χρόνους διέλευσης. Και είναι του στυλ 9 08 18 28 38 48 58 (δηλ. κάθε 10’ από τις 9 ως τις 10 και σε συγκεκριμένους χρόνους) ή 9 12 52 (δηλ. μόνο τους συγκεκριμένους χρόνους, αν και αυτό είναι σπάνιο και σε περιοχές με πολύ λίγη κίνηση) και όχι να λέει πως όλη την ημέρα περνάνε κάθε 30 – 40 λεπτά και βρες εσύ πότε για την ώρα που θέλεις.
 
Το εσωτερικό δίκτυο του Μονάχου. Οι κύκλοι είναι ζώνες τιμών για κάποια είδη εισιτηρίων.

3 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. μην τον ακουτε

      Διαγραφή
    2. Ιστορία

      Η περιοχή ονομαζόταν Bayuwaren από τους Ρωμαίους. Μια ύστερη αναφορά στην περιοχή γίνεται γύρω στο 520 μ.Χ. από τους Φράγκους. Στις αρχές του 8ου αιώνα ολοκληρώθηκε ο προσηλυτισμός του πληθυσμού στο χριστιανισμό, από τον Άγιο Βονιφάτιο. Η Βαυαρία δεν συμμετείχε στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση και παραμένει σταθερά Ρωμαιοκαθολική.

      Περίπου από το 550 έως το 788 η Βαυαρία, ως Δουκάτο, ανήκε στον Φράγκικο οίκο των Αγκιλόλφων. Ο Καρλομάγνος τους απομάκρυνε και για τα επόμενα 400 χρόνια διάφοροι οίκοι ανέλαβαν το δουκάτο με τελευταίο δούκα, και ένα από τους σπουδαιότερους, τον Ερρίκο τον Λέοντα, ιδρυτή του Μονάχου. Το 1180 ο Ερρίκος απομακρύνθηκε από τον εξάδελφό του και αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον Φρειδερίκο, και η Βαυαρία έγινε φέουδο της Γερμανικής βασιλικής οικογένειας (Βίτελσμπαχ, Wittelsbach), η οποία βασίλεψε από το 1180 έως το 1918.

      Το 1806 η Βαυαρία έγινε ανεξάρτητο βασίλειο και κατάφερε να διατηρήσει την ανεξαρτησία της εκμεταλλευόμενη την αντιπαλότητα Πρωσίας και Αυστρίας. Αυτό μέχρι το 1866 οπότε ηττήθηκε στον Αυστρο-Πρωσικό πόλεμο και ενσωματώθηκε στη Γερμανική Αυτοκρατορία το 1871

      Διαγραφή