Χιονοδρομικό

Σήμερα αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα σε χιονοδρομικό. Όχι, εγώ δεν κάνω σκι. Νησιώτης άνθρωπος, τι σχέση να έχω με το σπορ. Αλλά πριν κάτι χρόνια, κάποιος καλός άνθρωπος, Κωνσταντίνος τούνομα, είχε την ιδέα να πάρει παιδιά από την Άνοιξη και τον Άγιο Στέφανο, να τα πάει στο βουνό και να τους δείξει πώς να κάνουν σκι. Δήλωσαν συμμετοχή μόνο καμιά δεκαριά παιδιά. Πήγαμε μαζί κι εγώ με τη Μαρία. Πήραμε και σκι και μας έδειξε πώς να στεκόμαστε, αλλά η ηλικία αφενός και τα προβλήματα στη μέση αφετέρου, δεν με ενέπνευσαν να το επαναλάβω. Αλλά ο γιος μου γοητεύτηκε από το σπορ και το επανέλαβε αρκετές φορές. Αυτή τη στιγμή έχει αποκτήσει και εξοπλισμό για σκι ενώ πρόσφατα δοκιμάζει και χιονοσανίδα κοινώς σνόουμπορντ.

Φάτνες του Ζακοπάνε

Η φετινή φάτνη στο Μόναχο

Το Ζακοπάνε δεν είναι στη Γερμανία. Και να το έψαχνα, δεν θα το έβρισκα αν δεν το ήξερα από την κόρη μου: Όταν ήταν στο γυμνάσιο συμμετείχε σε ανταλλαγές μαθητών που διοργάνωνε το σχολείο της με σχολεία από διάφορες χώρες. Στα πλαίσια αυτά είχε πάει στη Γερμανία, την Λιθουανία και στην Πολωνία. Η παράδοση ήθελε, στις χώρες που πήγαιναν να έκαναν και μερικές εκδρομές γύρω από την περιοχή που επισκέπτονταν. Στην Πολωνία η ανταλλαγή ήταν με ένα σχολείο κοντά στην Κρακοβία και από κει είχαν πάει στο Ζακοπάνε, 100 χλμ νότια, στα σύνορα με την Ουγγαρία.

Χειμωνιάτικες Βόλτες

Χιόνια σας έδειξα; Χειμώνας είναι, χιόνια έχουμε, χιόνια δείχνουμε. Η λευκότητα του τοπίου είναι απαράμιλλη. Πόσο μάλιστα που βρεθήκαμε σε μέρη που δεν κυκλοφορεί πολύς κόσμος. Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες το Σαββατοκύριακο. Αν έβγαζα χθες τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά αφού τη Δευτέρα η θερμοκρασία έφτασε τους 7 - 8 βαθμούς κι έτσι τα χιόνια εξαφανίστηκαν και πάλι. Το φετινό χειμώνα έχει χιονίσει μέχρι στιγμής 4 φορές και άλλες τόσες το έχει λιώσει. Κι όπως φαίνεται απ' τις φωτογραφίες όχι λίγο χιόνι κάθε φορά. Το Σάββατο το μεσημέρι η θερμοκρασία ανέβηκε στους -3 βαθμούς, την Κυριακή στους 2. Τη Δευτέρα στο Μόναχο τα χιόνι λιώνανε ενώ την ίδια ώρα στη Στουτγάρδη φρέσκο χιόνι κάλυπτε τα πάντα.

Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Μούχρωμα από το σπίτι, στη μεγαλύτερη μέρα. Ώρα 22:10

Από αύριο διακοπές. Επιτέλους. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα μαθημάτων για το 2010 στη Βάδη - Βυρτεμβέργη. Αύριο τελειώνει και η Βαυαρία. Ανάπαυση μέχρι τις 10 του Γενάρη. Αλλά έχω μερικά θεματάκια να βάλω ακόμα στο μπλογκ κι έτσι δεν κατεβάζω ακόμα πανιά. Από αύριο, λοιπόν, θα κάάάάθομαι αλλά και όλο και κάτι έχω ακόμα κατά νου. Το Σάββατο είναι Χριστούγεννα, έρχονται και τα παιδιά από Αθήνα, θα ξεκινήσουμε οικογενειακές εξορμήσεις, δύσκολα θα υπάρξουν νέα. Αλλά θα δείξει. Πάντως, το σημερινό θέμα, είναι θέμα επικαιρότητας και έχει και δεν έχει σχέση με τη Γερμανία. Έχει, μιας και έχω να δηλώσω ότι σήμερα στο Μόναχο ο ήλιος θα ανατείλει στις 8:01 ενώ θα δύσει στις 16:23. Αφού οι ώρες μιλάνε για Γερμανική πόλη, πώς δεν έχει. Απ' την άλλη, αυτό είναι το μόνο γερμανικό. Τα υπόλοιπα είναι γενικές πληροφορίες, που έχουν να κάνουν με την αστρονομία (ή τουλάχιστον αυτή ήταν η πρόθεσή μου όταν ξεκινούσα να γράφω). Άρα δεν έχει. Ή μήπως όχι;

Μνήμη Θυμάτων Ναζισμού

Στη μνήμη των Ελλήνων, αλλά και άλλων λαών, η Γερμανία είναι συνδεδεμένη με τον ναζισμό και τον Χίτλερ. Και η ύπαρξη νεοναζιστικών ομάδων βοηθάει σ' αυτή τη συσχέτιση. Όχι πως δεν υπάρχουν και ομάδες νοσταλγών της παλιάς εποχής, απ' αυτούς που υπηρέτησαν το τότε καθεστώς. Το επίσημο κράτος όμως, αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών φέρουν σαν στίγμα τη συγκεκριμένη περίοδο. Και κάνουν ότι μπορούν για να το δείξουν.

Δρέσδη

Τη Δρέσδη την επισκέφτηκα τον Απρίλη. Και είχα στο νου μου να βάλω μερικές φωτογραφίες απ' την επίσκεψή μου εκεί, αλλά πάντα βρισκόταν κάτι πιο επίκαιρο (όχι δηλ. πως τώρα δεν έχει). Κι έπρεπε να κάτσω να βρω τις φωτογραφίες, να τις ανεβάσω, να γράψω το κείμενο και να το δημοσιεύσω. Εκτός απ' τη Δρέσδη κι άλλες πόλεις που είχα επισκεφτεί έχω κατά νου να βάλω και υπάρχουν κάπου σαν τίτλοι για να θυμάμαι πού πήγα και πού στάθηκα και πρέπει να ανακαλέσω στη μνήμη μου γεγονότα και καταστάσεις που συνέβησαν πριν τόσο καιρό, κάτι που δυσκολεύει τα πράγματα.

Αγορές του Μονάχου 2

Φύγαμε από το παγοδρόμιο και επισκεφτήκαμε την αγορά στην Σέντλιγκεν Τορ.

Αγορές του Μονάχου

Την περασμένη Κυριακή είπα να κάνω μια βόλτα κι απ' τις υπόλοιπες χριστουγεννιάτικες αγορές του Μονάχου. Κι αποφάσισα να τις παρουσιάσω κι από εδώ. Ξεκίνησα από την Μαρίενπλατς. Όλα τα σύμβολα της πόλης μαζεμένα. Μπροστά στο δημαρχείο υπάρχει και το (υποχρεωτικό για την εποχή) δέντρο. Στην πλατεία βέβαια, δέντρο δεν υπάρχει. Από κάτω είναι ο σταθμός του προαστιακού και του μετρό. Πού να πάει τις ρίζες του! Έτσι έρχεται από το Γκάρμις - Πάρτενκίρχεν. Και μετά από τόσες μέρες είναι λίγο λυπημένο. Τα κλαδιά του έχουν αρχίσει να παίρνουν την κατιούσα, αλλά θα τη βγάλει μέχρι την πρωτοχρονιά.

Οι "Φυλές" των Μαθητών (μου)

Έγραφα προχτές για τα Ελληνικά σχολεία στη Γερμανία. Κάπου επισήμανα και μια ιδιαίτερη δυσκολία: το ότι υπάρχουν λύκεια με μαθητές που δεν έχουν ξανακάνει μάθημα στα Ελληνικά παρά μόνο φροντιστηριακά σε ανεξάρτητα τμήματα ή και σε ενταγμένα κι έρχονται ξαφνικά σε επαφή με τις υποχρεώσεις σε ένα λύκειο όπου κυριαρχεί η προετοιμασία για τις απαιτητικές εξετάσεις πανελλαδικού επιπέδου, χωρίς να έχει προηγηθεί αντίστοιχη επαφή από το δημοτικό και το γυμνάσιο Και πως σ’ αυτά τα λύκεια σύμφωνα με τις οδηγίες (πρέπει να) ακολουθείται ως έχει το αναλυτικό πρόγραμμα της Ελλάδας!

Σχολεία (Γυμνάσια) Βαυαρίας

Έγραφα χθες πως τα σχολεία υποχρεωτικής εκπαίδευσης της Βαυαρίας αποτελούν ιδιαίτερη περίπτωση. Και εξηγώ γιατί: Μιας και κάθε κρατίδιο έχει διαφορετικό υπουργείο παιδείας, όταν έγινε η συμφωνίας Ελλάδας – Γερμανίας για τη λειτουργία Ελληνικών σχολείων εδώ (το 1972, επί χούντας) η Βαυαρία διαφώνησε. Η παιδεία είναι υποχρέωση του κράτους, άρα θα έχω λόγο εγώ, είπε. Και στα αμιγή σχολεία των άλλων περιοχών αντέταξε δίγλωσσα σχολεία με το κύριο βάρος των μαθημάτων να γίνεται στα Ελληνικά. Έτσι, εμείς μπορεί συνήθως να τα χαρακτηρίζουμε ως αμιγή αλλά κάθε άλλο παρά τέτοια είναι.

Ελληνικά Σχολεία στη Γερμανία

Έγραφα χτες για τους τρόπους που διδάσκεται η ελληνική γλώσσα ανά τον κόσμο και τα είδη των  "σχολείων" που υπάρχουν. Τα εισαγωγικά τα βάζω μιας και όπως ανέφερα αυτό δεν γίνεται πάντα σε σχολεία με την έννοια που τα ξέρουμε. Σήμερα, θα πω τι γίνεται στη χώρα που μένω τώρα, τη Γερμανία. Κάποια απ' αυτά τα είχα ακούσει κι εγώ όταν ήμουνα στην Ελλάδα και άρχιζα να ετοιμάζομαι για απόσπαση εδώ και υπήρχαν φίλοι που είχαν ήδη βρεθεί εδώ. Αλλά τα έμαθα καλά τώρα που τα ζω.

Ελληνικά Σχολεία ανά τον Κόσμο

Οι μετανάστες, όπου κι αν βρίσκονται, πάντα επιθυμούν μια επαφή με τον τόπο τους. Τον τόπο που θεωρούν δικό τους γιατί γεννήθηκαν εκεί. Και σίγουρα μια τέτοια επαφή προσφέρει η γλώσσα. Όποιον έχω ακούσει, πάντα νιώθει κάπως όταν είναι σε ένα άλλο μέρος κι ακούσει να μιλάνε τη γλώσσα του. Είτε αυτή διαφέρει με τη γλώσσα του συγκεκριμένου τόπου πολύ είτε λίγο, είναι δηλ. διαφορετική διάλεκτος. Το έχω νιώσει κι εγώ πολλές φορές. Αν ακούσω Πλωμαρίτικα στην Αθήνα νιώθω κάπως. Αντίστοιχα όταν ακούω Ελληνικά στο εξωτερικό. Άσχετα αν μερικές φορές που ακούω Ελληνικά αποφεύγω να μιλήσω για να μη μ' ακούσουν!

Χιόνια (Ξανά)

Είπα να βάλω μερικές ακόμα φωτογραφίες από χιονισμένα τοπία. Είναι τέτοιες που έχουν αυτό το κάτι που θέλω: την πλήρη λευκότητα. Έγραφα την περασμένη βδομάδα για τα χιόνια και το πόσο δύσκολο είναι να δώσεις αυτή την εικόνα του χιονιού που μόλις πέφτει και φτιάχνει μια κορνίζα στα (φυλλοβόλα) δέντρα και τα κάνει από μουντά καφέ να φαίνονται φωτεινά άσπρα. Αν και, ωραία είναι και τα έλατα όταν είναι γαρνιρισμένα με χιόνι, γιατί κι αυτά είναι τέτοια τα φύλλα τους που δεν το κρατάνε.

Το U3 Πάει Μόζαχ

Η γραμμή U3 του μετρό στο Μόναχο πάει μέχρι το Μόζαχ (Moosach). Όπως είχα γράψει, αύριο αρχίζει το νέο συγκοινωνιακό έτος και ξεκινάνε οι νέες γραμμές. Έτσι σήμερα έγιναν τα εγκαίνια για την επέκταση της γραμμής 3 μέχρι το τον σταθμό του προαστιακού στο Μόζαχ. Επί τη ευκαιρία στήθηκε ένα πανηγύρι τόσο εκεί όσο και σε έναν ενδιάμεσο σταθμό στον Άγιο Μαρτίνο του Μόζαχ. Εντυπωσιακό πανηγύρι, περισσότερο απ' ότι το περίμενα (αλλά έτσι κι αλλιώς είπαμε: εδώ είναι πανηγυρτζήδες). Για την περίσταση, στη συγκεκριμένη γραμμή κυκλοφορούσαν μόνο καινούριοι συρμοί, στα τακτικά δρομολόγια, αλλά και σε έκτακτα από τη Μύνχνερ Φράιχάιτ.

Θεματικές Χριστουγεννιάτικες Αγορές

Κάποιες από τις Χριστουγεννιάτικες αγορές, που λέγαμε, έχουν ένα ιδιαίτερο στυλ. Είναι θεματικές, με κύριο θέμα τους εικόνες από τη μεσαιωνική εποχή. Στην Κολωνία που υπήρχε μια αντίστοιχη (και από όπου η πάνω φωτογραφία), μπροστά από το μουσείο σοκολάτας (τυχαίο; δεν νομίζω) είχε και είσοδο. Έπρεπε δηλ. να πληρώσεις εισιτήριο για αν δεις τα "αξιοθέατά" της και να αγοράσεις τα καλούδια της. Στο Μόναχο τη βρήκα δωρεάν. Και μη με ρωτήσει κανένας πού είχε περισσότερο κόσμο!

Φωτογραφία της Οντέονσπλατς

Το πρωί ανέβασα το θέμα με τις Χριστουγεννιάτικες αγορές. Γυρίζοντας το απόγευμα στο σπίτι και ανοίγοντας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο βρήκα ένα μήνυμα από το συνάδελφο Δημήτρη Τσ.

Χριστουγεννιάτικες Αγορές

Είναι παράδοση αυτόν τον καιρό να ανοίγουν μαγαζάκια με χριστουγεννιάτικα είδη. Στη Γερμανία αυτό γίνεται σε υπαίθριες αγορές οι οποίες στήνονται σε κάθε γωνιά της πόλης, όπου υπάρχει άνοιγμα. Κάθε πλατεία και μια χριστουγεννιάτικη αγορά γνωστή ως Βάιναχτσμαρκτ (Weinhnachtsmarkt, Βάιναχτ είναι τα Χριστούγεννα στα Γερμανικά) ή και Κρίστκιντλμαρκτ (Christkindlmarkt, Κρίστκιντλ είναι το Θείο Βρέφος και όπως στο Οκτόμπερφεστ εκλέγεται το κορίτσι του Μονάχου, έτσι και σε κάποια μέρη όπως τη Νυρεμβέργη και το Σάλτσμπουργκ εκλέγεται το κορίτσι των Χριστουγέννων). Ξεκινάνε 4 βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα και σταματάνε άλλη στις 21, άλλη στις 22 κι άλλη στις 23 του Δεκέμβρη. Σπάνια καμιά τελευταία στις 24 το μεσημέρι και μετά δεν υπάρχει ανοιχτή τέτοια αγορά. Αρχίζει το ξήλωμα. (Παρεμπιπτόντως, Τα Μαγαζιά παραμονή Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά κλείνουν το αργότερο στις 2 το μεσημέρι. Πού τα δικά μας τα καλά που μπορείς να πας για ψώνια λίγο πριν τις 9 το βράδυ, σάματις κι αυτοί που δουλεύουν εκεί δεν θέλουν να κάνουν γιορτές).

Χιόνια

Όταν πέφτει το χιόνι η αίσθηση είναι διαφορετική. Πρώτα πρώτα είναι πιο φωτεινά μιας και το χιόνι αντανακλά μεγάλο μέρος από το φως. Κι ενώ ο ουρανός είναι συννεφιασμένος, οι πολλαπλές αντανακλάσεις στο χιόνι δίνουν την αίσθηση πως έχει φως; (προφανώς όχι κατά τη διάρκεια χιονόπτωσης)! Εμένα, όμως, μ' αρέσει πάν' απ' όλα την ώρα λίγο μετά απ' τη χιονόπτωση, όταν στα γυμνά κλαδιά των δέντρων υπάρχει ένα διακριτικό γαϊτανάκι από χιόνι. Τότε που ΟΛΑ είναι άσπρα. Δυστυχώς, αυτό το συναντάς κυρίως στην ύπαιθρο αλλά και κρατάει τόσο λίγο που δεν έχω καταφέρει να το "κλείσω" σε μια φωτογραφία. Συνήθως το χαζεύω μέσα από τα τζάμια του τρένου.

Προετοιμασίες για Χειμώνα

Ο πεζόδρομος γεμάτος γαρμπιλάκι. Βρόμικος φαίνεται όταν δεν έχει χιόνι, αλλά βολικός άμα πρέπει να περπατάς στα χιόνια.

Στα ορεινά (κυρίως) χωριά της Ελλάδας, από το καλοκαίρι ή αρχές του φθινοπώρου γίνονται προετοιμασίες για το χειμώνα. Ξύλα για το τζάκι ή τη σόμπα, φαγώσιμα μακράς διάρκειας για τις μέρες του αποκλεισμού από τα χιόνια. Με το τρένο περνώντας, βλέπω κι εδώ να στοιβάζουν ξύλα στα χωριά. Στις πόλεις κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό γιατί ούτε ξύλα υπάρχουνε αλλά ούτε χώρος μερικές φορές. Για τη ζέστη στην πόλη προτιμούν το αέριο. Όμως ο χειμώνας όταν πέφτει έχει διάρκεια. Οι θερμοκρασία μένει κάτω από το μηδέν για πολύ καιρό (πέρυσι, από αρχές Δεκέμβρη μέχρι μέσα Φλεβάρη οι μέρες με θερμοκρασίες με θετικό πρόσημο ήταν δεν ήταν ούτε 10) και τον περισσότερο με χιόνι. Έτσι οι προετοιμασίες για το διάστημα αυτό, με το χιόνι και την παγωνιά, χρειάζεται να είναι σοβαρές.

Λέμπερκεζε

Η γλώσσα, η όποια γλώσσα, έχει τις ιδιαιτερότητές της και τα παράξενά της. Και είναι συνηθισμένο να υπάρχουν σύνθετες λέξεις. Αυτές έχουν κάποια σχέση με τα συνθετικά τους (έστω κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά). Και στα Γερμανικά αυτό είναι πολύ συνηθισμένο, αφού πολύ συχνά φτιάχνονται λέξεις σιδηρόδρομοι που αποτελούνται από δυο, τρεις ή και περισσότερες απλές λέξεις (μονοσύλλαβες αλλά και πολυσύλλαβες) αν θέλουνε να περιγράψουν ένα αντικείμενο, μια κατάσταση κλπ. Παραδείγματος χάρη το "κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός" είναι Hauptbahnhof  που στην πραγματικότητα είναι οι τρεις αυτές λέξεις ενωμένες σε μία. Αυτό όμως το λέμπερκεζε (Leberkäse) που φαίνεται να αποτελείται από δυο λέξεις τι σχέση έχει με τις λέξεις που το δημιουργούν; Η μόνη που μπορώ να δω είναι ότι όλα είναι φαγώσιμα.

"Περί Λέξεων"

Δεν ξέρω πόσοι έχουν παρατηρήσεις ότι στα αγαπημένα ιστολόγια, αριστερά, έχει προστεθεί ένα καινούριο. "Περί λέξεων" το ονόμασα, μιας και ένα βασικό μέλημα του δημιουργού του είναι η Ελληνική γλώσσα και οι ένθεν κακείθεν βιασμοί της. Ο σύνδεσμος παραπέμπει στο μπλογκ του ενώ ο ίδιος έχει κι έναν άλλο ιστοχώρο πιο γλωσσολογικό αλλά και με άλλα ενδιαφέροντα όπως το μπριτζ.

Νέο Συγκοινωνιακό Έτος

Υπάρχει το πρόγραμμα των δρομολογίων των συγκοινωνιών. Αλλά ισχύει κάθε χρόνο μέχρι τις αρχές Δεκέμβρη. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή γίνονται όλες οι αναθεωρήσεις. Υπάρχει κι ένας ενδιάμεσος σταθμός τον Ιούνιο (στο εξάμηνο) αλλά τότε μικρές διαφοροποιήσεις γίνονται κι αυτές αφορούν κυρίως τα τρένα μεγάλων αποστάσεων. Αντίθετα για τις αστικές συγκοινωνίες δεν υπάρχουν αλλαγές (οι όποιες εποχικές αλλαγές γίνονται είναι εκ των προτέρων προγραμματισμένες και περιλαμβάνονται ήδη στο σχέδιο δρομολογίων). Φέτος οι αλλαγές ξεκινάνε (όπως πάντα Κυριακή) 12/12.

Τέλος Έργων

Θυμάστε που έγραφα για τα έργα που γίνονταν στην αυλή μου, στο (Ολυμπιακό) χωριό; Που άρχισαν τον Απρίλη και θα τέλειωναν τον Αύγουστο; Κι είχαν τον ατέλειωτο; Ε, λοιπόν επιτέλους τέλειωσαν. Δηλαδή δεν τέλειωσαν ακριβώς. Το εργοτάξιο διαλύθηκε, είναι καμιά δεκαριά μέρες τώρα, τα πράγματα μαζεύτηκαν, τρεις τρύπες έμειναν κι ένας πίνακας παροχής, εργάτες δεν φαίνονται, να θεωρήσω πως τέλειωσαν. Με τρεις περίπου μήνες καθυστέρηση. Ήδη απ' το τέλος του Οκτώβρη είχαν περιορίσει το εργοτάξιο κι είχαν μαζευτεί και μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε επιτέλους χωρίς εμπόδια.