Άντβεντ

Άλλη μαι καινούρια λέξη. Advent σημαίνει ο ερχομός. Η Βικιπαίδεια μας πληροφορεί για το θέμα, είναι λέει λέξη λατινικής καταγωγής και συναντάται γενικά στις δυτικές χριστιανικές εκκλησίες. Δεν ξέρω πώς συναντάται σε άλλα μέρη, εγώ θα γράψω το τι γίνεται εδώ, στο Μόναχο (και γενικότερα νομίζω στη Γερμανία). Το Άντβεντ λοιπόν είναι το διάστημα που έχει τις 4 τελευταίες Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα. Γιατί τέσσερις; Τι να πω. Δεν ξέρω πώς επιλέχτηκε ο συγκεκριμένος αριθμός. Πάντως μ' αυτό τον τρόπο το πόσες ακριβώς μέρες έχει το διάστημα αυτό δεν είναι σταθερό στο χρόνο, έχει να κάνει με το τι μέρα πέφτουν τα Χριστούγεννα. Φέτος, ας πούμε, είναι απ' τα μεγαλύτερα αφού Χριστούγεννα έχουμε Κυριακή.

Κατάργηση μπλογκ

Με ρωτάτε τι έγινε και φαινόταν το πρωί το μπλογκ καταργημένο. Δεν ξέρω τι συνέβη. Ακόμα κι όταν σταματήσω να γράφω, δεν σκοπεύω να το καταργήσω, δεν βλέπω το λόγο. Αλλά επειδή μπαίνω κι εγώ μια φορά τη μέρα – τις καθημερινές που έχει κάτι καινούριο δηλ., για να δω πώς φαίνεται, είδα το πρωί το μήνυμα. Είπα να συνδεθώ, μπας και δω από μέσα κάνα μήνυμα, να καταλάβω τι συμβαίνει. Αλλά με το που συνδέθηκα, το έδειχνε κανονικά. Τι είχε πάθει δεν ξέρω. Τέλος καλό όλα καλά πάντως. Πίσω στις "επάλξεις" :)

Γιουσουρούμ

"γιουσουρούμ το [jusurúm] O (άκλ.) : υπαίθρια αγορά μεταχειρισμένων ειδών. [ίσως ανθρωπων. (όν. Eβραίου παλαιοβιβλιοπώλη)]"  λέει το (ηλεκτρονικό) λεξικό της κοινής νεοελληνικής γλώσσας (ΛΝΓ) του Τριανταφυλλίδη, ενώ ο Μπαμπινιώτης περιορίζεται μόνο στη συγκεκριμένη της Αθήνα (Μοναστηράκι). Εγώ το χρησιμοποιώ κατά ΛΝΓ. Ακριβώς. Και τέτοιες υπαίθριες αγορές στήνονται τακτικά στο εξωτερικό (και στη Γερμανία). Δεν μιλάμε για τα μαγαζιά που πουλάνε (κυρίως ρούχα) από δεύτερο χέρι, αλλά για υπαίθριες αγορές (αν και κάποια παλιατζίδικα χαρακτηρίζονται το ίδιο).Η λέξη που χρησιμοποιείται γι' αυτές είναι "φλόμαρκτ" (Flohmarkt) δηλ. αγορά των ψύλλων (για όποιον δεν τους έζησε και δεν ξέρει τι είναι, να εξηγήσω πως πρόκειται για κάτι ενοχλητικότατα έντομα πιο επικίνδυνων απ' τα κουνούπια αλλά και πολύ πιο μικρών που κυκλοφορούσαν παλιά - τα εντομοκτόνα τους έχουν εξολοθρεύσει - τουλάχιστον απ' τις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες, έχει μείνει όμως η φράση για "ψύλλου πήδημα"). Γιατί λέγονται έτσι; Μάλλον έχει σχέση με το ότι καθαρίζοντας τα παλιά, έφευγαν οι ψύλλοι.

Οι Κούκοι του Τρίμπεργκ

Τo Τρίμπεργκ (Triberg) είναι ένα χωριό στην καρδιά μπορώ να πω του Μαύρου Δάσους. Γνωστό για τους "ψηλότερους καταρράκτες της Γερμανίας" που έλεγα τις προάλλες αλλά και για την αγορά κούκων. Γενικά στα Μαύρα Δάση ανθίζει η ξυλογλυπτική (ξύλα υπάρχουνε). Αλλά υπάρχει και μια ειδίκευση σε ένα συγκεκριμένο είδος ξυλογλυπτικής, αυτό της κατασκευής περίτεχνων ρολογιών - κούκων. Από καιρό μου είχε κολλήσει να πάρω έναν κούκο, από τότε που είχα πάει στο Όμπεραμεργκάου. Αλλά έλεγα πάντα πως αυτό θα το κάνω όταν πάω στην πηγή, στο Μαύρο Δάσος. Όχι πως τώρα βρήκα κάποιον που να τους φτιάχνει. Κι απ' την αρχική μου ιδέα κάπου ξέφυγα (έλεγα να πάρω έναν με πολλά μπιχλιμπίδια που να κάνει πολλά και διάφορα), πάντως κούκο αγόρασα. Είναι αυτός στη φωτογραφία. Ένας ακόμα κλασσικός κούκος παρουσιάζεται στη Βικιπαίδεια στο σχετικό λήμμα, και μ' άρεσε που είναι παρόμοιος με τον δικό μου

Λονδίνο - Αγανακτισμένοι

Το κίνημα των αγανακτισμένων στο Λονδίνο καλά κρατεί. Υπάρχει μια "ομάδα" που έχει κατασκηνώσει μπροστά στη μητρόπολη του Λονδίνου, τον Άγιο Παύλο. Κι όταν λέμε έχει κατασκηνώσει το εννοούμε: Έχουν βάλει τις σκηνές τους και κοιμούνται εκεί. Η αστυνομία παρακολουθεί διακριτικά, αν και γίνονται πολλές προσπάθειες για να τους διώξουν από κει. Τις μέρες που βρισκόμασταν στο Λονδίνο, είχε κάνει αίτηση ο παπάς της εκκλησίας "να φύγουνε, να πάνε αλλού" γιατί χαλάνε την εικόνα της περιοχής. Κι ο παπάς είχε δίκιο. Γιατί η εκκλησία έχει εισιτήριο για να μπει ο τουρίστας να τη δει (θα αναφερθώ στο μέλλον και σ' αυτό). Και πώς να προσελκύσεις τον τουρίστα όταν απέξω υπάρχει αυτός ο "όχλος".

Άουγκσμπουργκ - Φούγκεραϊ

Μια ενδιαφέρουσα ιδέα είναι το Φούγκεραϊ (Fuggerei). Ένας απ' τους πρώτους Φούγκερ, Ιάκωβος το όνομα, "ο πλούσιος" το παρατσούκλι, ήταν αυτός που το έστησε στα 1521. Προφανώς το παρατσούκλι δεν του δόθηκε τυχαία. Η οικογένειά του ήταν απ' τους άρχοντες της περιοχής. Αυτός όμως αποφάσισε να κάνει κάτι για τους κατοίκους την πόλης που δεν ήταν πλούσιοι, αντίθετα είχαν ανάγκη: έφτιαξε το Φούγκεραϊ.

Άουγκσμπουργκ, Δημαρχείο

Το δημαρχείο του Άουγκσμπουργκ θεωρείται έργο τέχνης. Και πώς να μην είναι. Είναι έυκολο νομίζετε να αποδώσεις ένα τέτοιον όγκο έτσι που όταν τον βλέπει από μακρυά να φαίνεται ότι είναι επίπεδος; Ε, ο αρχιτέκτονας του δημαρχείου το κατάφερε, κι ας φτιάχτηκε πριν 400 χρόνια.

Άουγκσμπουργκ, Συνέχεια

Στο Άουγκσμπουργκ κάναμε κάμποση βόλτα. Ε, να μην το ξεπετάξουμε λοιπόν έτσι εύκολα. Σήμερα λοιπόν υπάρχει μια συνέχεια, που δεν τελειώνει εδώ. Έχουμε ακόμα να πούμε γι' αυτό. Κι αν τύχει και με την ευκαιρία του σχολείου μάθω κι άλλα, θα επανέλθω εν ευθέτω χρόνω.

Άουγκσμπουργκ

Το Άουγκσμπουργκ (Augsburg) όπως είναι το σημερινό όνομα της πόλης είναι η παλιά Αυγούστα. Και πού οφείλεται το όνομα αυτό; Σε τι άλλο απ' το ότι η πόλη ιδρύθηκε από τον Αύγουστο (ναι, τον Ρωμαίο αυτοκράτορα των χρόνων που γεννήθηκε ο Χριστός, αυτόν που έδωσε και το όνομά του στο μήνα). Πρόκειται δηλαδή για μια απ' τις παλιότερες γερμανικές πόλεις (ψάχνοντας είδα πως είναι η τρίτη παλιότερη με διαφορά ενός χρόνου από τις άλλες δύο)! Είναι πρωτεύουσα της διοικητικής περιοχής Σουηβία (Schwaben) της Βαυαρίας (η Σουηβία ανήκει κατά ένα μέρος στη Βαυαρία και κατά το υπόλοιπο στη Βάδη - Βυρτεμβέργη) Έχει πληθυσμό γύρω στις 260 χιλιάδες κατοίκους με μια σημαντική παρουσία ελληνικής κοινότητας. Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Βέρταχ και Λεχ και πάνω στη Ρομαντική οδό.

Ομίχλης αποτελέσματα

Συνταγογράφηση

Δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Ή αλλιώς οι διάφορες ιδέες που κυκλοφορούν κάποια στιγμή στην Ελλάδα δεν είναι ιδέες που έρχονται ξαφνικά στο μυαλό των "αρμοδίων". Είναι ιδέες - αντίγραφα απ' αυτά που εφαρμόζονται και αλλαχού. Βλέπω ας πούμε ότι προωθείται η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Τίποτα το καινούριο. Όπως έγραφα και πέρυσι, αυτό εδώ έχει εφαρμοστεί εδώ και πολύ καιρό, τόσο που άλλος τρόπος δεν είναι κατανοητός. Κι αυτό χωρίς να κουβαλάς τεράστια βιβλιάρια (που όταν τελειώνουν για να τα αντικαταστήσεις πρέπει να κάνεις ένα ταξίδι μέχρι την πρωτεύουσα του νομού σου), χωρίς να χρειάζονται θεωρήσεις και άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες, που ακόμα δεν έχουν εξαλειφθεί στην Ελλάδα.

Εκθέσεις Καλλιτεχνικές(;)

Πριν λίγο καιρό έγραφα για τις εκθέσεις προϊόντων που γίνονται. Σήμερα αποφάσισα να γράψω για κάποιες ιδιόμορφες καλλιτεχνικές εκθέσεις που λαμβάνουν χώρα στην πόλη μας. Τις τελευταίες μέρες από τις ενημερωτικές εφημερίδες που φθάνουν μέχρι την πόρτα μας είδα δύο που με εντυπωσίασαν. Αλλά ήταν η δεύτερη (με μακάβριο θέμα αλλά που τελειώνει και σύντομα) αυτή που μου κίνησε την περιέργεια κι είπα να γράψω σήμερα εδώ. Την άλλη προσπαθήσαμε να τη δούμε προχθές αλλά φθάσαμε λίγο πριν κλείσει κι έτσι μας είπαν ευγενικά να περάσουμε μια άλλη φορά.

Ομίχλη κ.ά.

Ομίχλη, αντάρα, πούσι ή καταχνιά όπως και να την ονομάσεις δύσκολη η συμβίωση μαζί της. Και την τελευταία βδομάδα έχουμε πήξει σ' αυτήν. Είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Δεν μας έπιασε στο Λονδίνο και μας έχει ταράξει εδώ. Δεν το έχω συνηθίσει. Όχι τόσες μέρες συνεχόμενα κι όχι τόσες ώρες. Παλιότερα θα μου πείτε, δεν έμενα στο Μόναχο. Έφευγα κάθε πρωί, αξημέρωτα ακόμα για τη Στουτγάρδη. Και στο δρόμο με είχε εντυπωσιάσει πως συναντούσαμε - σχεδόν καθημερινά - ομίχλη περνώντας από την Ουλμ. Κάμποση ώρα πριν φθάσουμε αλλά και αρκετή αφότου φεύγαμε, είχε ομίχλη. Αλλά μέσα στο Μόναχο; Κι απ' όσο μου έλεγε η Μαρία, σίγουρα όχι. Αλλά κι αν κάποια μέρα είχε το πρωί, κάποια επαναλαμβάνω, το απόγεμα που γύριζα είχε φύγει. Τώρα, μέρες και μέρες, η ομίχλη πλανιέται πάνω από την πόλη συνέχεια. Κι αν κάποιο μεσημέρι ή απόγεμα σηκωθεί, είναι για λίγη ώρα. Κι ειδικά αν είναι απόγεμα, άντε να το πάρεις χαμπάρι. Το περίεργο είναι πως το βράδυ (9 - 10) η ομίχλη διαλύεται.

Σχολαστικότητα

Μικρό το σημερινό σημείωμα. Πρόκειται για ένα περιστατικό που έγινε πριν κάμποσο καιρό, τις μέρες του Οκτόμπερφεστ. Όμως, μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση και το θυμάμαι τακτικά κι έτσι λέω να το παραθέσω.

Χριστούγεννα

Πάει κι αυτό. Ξεπεράσαμε κι αυτό το "ορόσημο" της μέρας με τους πολλούς άσσους ή τα πολλά εντεκάρια.Πέρασε η 11/11/11 ώρα 11:11! Δεν συνέβη το μοιραίο (όπως ισχυρίζονταν μερικοί) ή το θαύμα (όπως περίμεναν άλλοι). Εκτός αν είναι κάτι απ' αυτά το γεγονός πως τη μέρα αυτή ορκίστηκε ο 11ος πρωθυπουργός από τη μεταπολίτευση (11ο όνομα) και ο οποίος γεννήθηκε λέει στις 11 κάποιου μήνα! Αλλά αυτά πάνε. Τώρα έχουμε μια ολιγομελή κυβέρνηση 48 ατόμων (πώς έλεγε ο άλλος μια τριμελή επιτροπή με 5 - 6 άτομα;) στην οποία συμμετέχει το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ (που όμως είναι αξιωματική αντιπολίτευση του εαυτού της) αλλά και ο ΛΑΟΣ! Αλλά όλ' αυτά δεν ανήκουν στη σφαίρα των σχολίων του παρόντος ιστολογίου. Έχουμε κι άλλα θέματα ν' ασχοληθούμε, πιο ενδιαφέροντα. Ποια είν' αυτά; Πως έρχονται Χριστούγεννα!!!

Αντιμετώπιση Αναπήρων

Όταν λέω ανάπηρους εννοώ βασικά τους κινητικά ανάπηρους. Γιατί για άλλες μορφές αναπηρίας που δεν φαίνονται, δεν είναι εύκολο να γράψω μιας και αυτά που θα γράψω είναι απ' την εμπειρία του δρόμου κι όχι μετά από μελέτη. Ούτε το νομικό πλαίσιο ξέρω, ούτε στατιστικές έχω κάνει. Έχω ακούσει ας πούμε συναδέλφους που είχαν παιδιά με νοητική υστέρηση και οι εμπειρίες τους δεν ήταν καθόλου καλές. Είχαν ζητήσει απόσπαση εδώ έχοντας στο νου αυτά που ακούγονται για πρόνοια και κρατική βοήθεια κλπ αλλά δεν τα βρήκαν όπως τα περίμεναν. Αλλά ούτε κι απ' αυτούς έχω λεπτομέρειες, βλέπετε όποιος αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα δεν συνηθίζει να το διατυμπανίζει και πώς να ρωτήσεις τον άλλον γι' αυτά.

Ισότητα

Στο φτωχό δε δίνουνε καμιά αξία, καμιά!... Αν και ο φτωχός, να σας το πω, έχει πιο πολύ αξία απ’ τους πλούσιους! Αυτό μπορώ να σας τα’ αποδείξω, τώρα δα, αν θέλετε!... Για σκεφτείτε λίγο το παιδί πώς γεννιέται! Για βάλτε το, ντε, με το νου σας! Πώς γεννιέται;... Γεννιέται άφκιαχτο ακόμα, δε μοιάζει με το κατσίκι, με το αρνί!... Αλλά το παιδί είναι ένα πράγμα άφκιαχτο και το πλάθει ύστερα η μάνα! Σα να ‘χω δίκαιο λίγο ε; Βάλτε λοιπόν με το νου σας τη φτωχειά!... Τι τυραννία τραβά!...Να ξενυχτά να το κουνά, να το σκουπίζει και να το πλένει και να πλένει και ολόκληρο το σπίτι!... Α, το μωρό δεν έχει ύπνο, α, το μωρό ξερνά, α, το σπουρίζει, και άλλα, άλλα!... Βάσανα και βάσανα! Αμ ώσπου να πάρει τα πόδια του; Άσ’ τα!... Απ’ την άλλη μεριά παρ’ την πλούσια. Γεννά, ε; το παιδί θα το πάρει η παραμάνα! Θα της κοιτάξουνε και το γάλα!... Η πλούσια κοιμάται σα να την είχε πιάσει μόνο η κοιλιά της και της πέρασε! Το παιδί το σέρνει η παραμάνα. Αλλά μην κι αυτή τυραννιέται; Άμα μαγαριστεί το παιδί, πετά τα μαγαρισμένα!... Άλλη δούλα τα παίρνει και τα πλένει!... Βλέπετε λοιπόν, πως ο φτωχός είναι πιο ιερός από τον πλούσιο;

(Ηλεκτρο)Φωτισμός Δρόμων

Πολλές φορές στην Ελλάδα παραπονιόμαστε για τον φωτισμό στους δρόμους. Τόσο στους αστικούς, αυτούς που είναι δηλαδή μέσα στις πόλεις και τα χωριά όσο και στους Αυτοκινητόδρομους. Στους πρώτους γιατί ο φωτισμός είναι περιορισμένος και δεν γίνεται η νύχτα μέρα ενώ για τους δεύτερους επικρατεί η άποψη πως θα έπρεπε να μπορούν τα αυτοκίνητα να κινούνται τη νύχτα χωρίς καθόλου φώτα ή έστω μόνο με τα φώτα θέσεως, όταν πρόκειται για τους μεγάλους δρόμους με τα διόδια ή έστω με κάποια φώτα όταν πρόκειται για μικρότερους δρόμους. Τι ισχύει όμως στας Ευρώπας για το θέμα αυτό; Ποια είναι η πρακτική που εφαρμόζεται;

Ενδυματολογικές Επιλογές

Όταν κυκλοφορώ στους δρόμους του Μονάχου μου κάνει εντύπωση πόσο άσχετο είναι το ντύσιμο του κόσμου. Λέγοντας άσχετο εννοώ ότι δεν μπαίνει σε κάποιο καλούπι ενδυματολογικού κώδικα. Κι όχι απ’ την άποψη πως μπορεί ο ένας να είναι ντυμένος επίσημα ενώ ο άλλος σπορ κλπ και να συνυπάρχουν. Αυτό είναι συνηθισμένο φαινόμενο πια σε όλα τα μέρη. Ούτε αν ακολουθείται η φετινή μόδα που προστάζει αυτό το χρώμα ή αυτό το μήκος φούστας στην γυναίκες ή άλλα τέτοια. Ποιος τα προσέχει και ποιος τ’ ακολουθεί αυτά. Αλλά το θέμα της καλαισθησίας, ε, όπως και να το κάνουμε μπορεί να κριθεί. Και γενικά στη Γερμανία αλλά πολύ περισσότερο στο Μόναχο, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.

Εργοτάξια

Όταν το έργο ολοκληρωθεί, υπάρχει πλήρης εκμετάλλευση!

Όχι. Μην περιμένετε σχόλια για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Έτσι κι αλλιώς δεν έχει τη συνήθεια αυτό το ιστολόγιο να κάνει τέτοια. Κι όταν κάνει κανένα είναι από έντονη αγανάκτηση. Ενώ αυτή τη στιγμή αγανάκτηση προς τι; Βέβαια το θέμα είναι σχετικό. Δεν μιλάει για θέατρο αλλά για εργοτάξια. Όχι γι' αυτά που "χτίζουνε" κυβερνήσεις, αλλά απ' τα άλλα, αυτά που χτίζουνε σπίτια. Μπορεί να λένε για το Αμβούργο ότι είναι το μεγαλύτερο εργοτάξιο της Γερμανίας και ίσως του κόσμου, αφού γίνονται περισσότερες οικοδομές ακόμα κι απ' το Ντουμπάι. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει οικοδομικός οργασμός παντού. Και στο παντού περιλαμβάνεται και το Μόναχο. Όπου υπάρχει κατάλληλος χώρος, αξιοποιείται(!) κατάλληλα. Αλλά, παράλληλα, εργοτάξια στήνονται και αλλού με σκοπό την ανακαίνιση των κτιρίων. Τα εργοτάξια είναι συνήθως με ένα κάποιο μέγεθος, αλλά όλα, μικρά μεγάλα, έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά.

Λονδίνο

Επιστρέψαμε κι απ' το Λονδίνο. Άντε να δούμε επιτέλους και λίγο ήλιο (!!! ναι, ναι. Στο Μόναχο). Τελευταία μέρα των διακοπών σήμερα, δεν είχα σκοπό να γράψω κάτι, αλλά μιας και υπάρχουν κάποιες πρώτες εντυπώσεις λέω να τις γράψω. Γιατί οι συνολικές εντυπώσεις ήταν πολλές. Τόσες που δεν το περίμενα. Έτσι έχω βάλει αρκετού τίτλους αυτή τη στιγμή και θέλει χρόνο για να γραφτούν τα κείμενα και να μπουν φωτογραφίες όπου υπάρχουν. Βγαίνουν πάνω από 30 σημειώματα! Δεν ξέρω καν αν θα είναι σε συνεχόμενες μέρες (αλλά το βλέπω δύσκολο). Όμως, η ύπαρξη ετικέτας "Λονδίνο" θα διευκολύνει όσους θα θελήσουν να τα διαβάσουν κάποια στιγμή μαζεμένα.