Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μετακινήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μετακινήσεις. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

Σποτάκια MVG

Το Μόναχο έχει σαν σήμα της πόλης ένα καλογεράκι, το Μύνχνερ Κιντλ (Münchner Kindl). Βλέπετε η λέξη Μόναχο συνδέεται με τους μοναχούς, τους καλόγερους, αφού εκεί που είναι σήμερα το Μόναχο υπήρχε ένα μοναστήρι και φτιάχτηκε μια πόλη γύρω του, στα 1158 λέει, θυμάμαι που το 2010 γιορτάστηκαν τα 852 χρόνια από την ίδρυση του Μονάχου (και μετά δεν υπήρξε άλλη πιο στρογγυλή επέτειος). Έτσι λοιπόν, το καλογεράκι με την κίτρινη ζώνη (και γύρ' απ' την κουκούλα), εμφανίζεται στο σήμα της πόλης, στο Οκτόμπερφεστ κι όπου αλλού θέλουν να δηλώσουν πως κάτι αναφέρεται στο Μόναχο.

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024

Σήμα κινητού στο μετρό

Μετακινούμε συχνά με το μετρό στην Αθήνα. Και ξέρω πως δεν πρέπει να περιμένω να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με κάποιον όση ώρα βρίσκομαι στα υπόγεια. Οριακά υπάρχει δυνατότητα σε κάποιους σταθμούς, πρέπει να προλάβεις να ολοκληρώσεις τη συνομιλία την ώρα που έχει σταματήσει ο συρμός εκεί, ή να στείλεις ένα μήνυμα. Βέβαια, έχει να κάνει και με την εταιρία που έχεις, η Ειρήνη λέει πως η Κοσμοτέ τα πάει πολύ καλύτερα, δεν ξέρω.

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024

Μετακίνηση παιδιών

Έγραφα για τα μωρά στα καρότσια. Που ακόμα και τον χειμώνα τα κυκλοφορούνε (ναι, δεν το σχολίασα αυτό, έμεινα στη δυνατότητα να κυκλοφορούν με καρότσια, αλλά τα μωρά κυκλοφορούν όλες τις εποχές, δεν τα κρατάνε μέσα στο σπίτι μην κρυώσουν ή μην ζεσταθούν ή μη βραχούν - έχουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό). Εκτός όμως απ' τα μωρά κυκλοφορούν στους δρόμους και τα παιδάκια. Τόχα ξεχάσει αυτό. Στις τρεις - τέσσερεις μέρες που έμεινα στο Μόναχο δεν πέρασε μέρα που να μην δω μια τουλάχιστον ομάδα μικρών να μετακινείται.

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024

Μωρά - ανάπηροι σε καρότσια

Έγραφα για την προσβασιμότητα που υλοποιείται στη Γερμανία. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να κυκλοφορούν άνετα τα μωρά στα καροτσάκια αλλά και οι ανάπηροι. Βέβαια είναι και θέμα κουλτούρας. Η κουλτούρα τους εκεί είναι να κυκλοφορούν όλοι. Αυτοί που δεν μπορούν να περπατήσουν δικαιούνται κι αυτοί να κυκλοφορήσουν. Και μπορεί να μην έχω φωτογραφία από αμαξίδιο, αυτό όμως έγινε εν γνώση μου, δεν το θεώρησα κομψό.

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2024

Προσβασιμότητα

Όταν μιλάμε για προσβασιμότητα δεν σημαίνει φτιάχνω μια ράμπα στα κτίρια κι όλα καλά. Όχι πως δεν χρειάζεται και δεν βολεύει κι αυτό. Πρόσφατα μιλούσα με γνωστή μου που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο και μούλεγε πως παλιότερα δεν μπορούσε να πάει καθόλου κάπου, ενώ τώρα αφού πάει με το αυτοκίνητο μέχρις εκεί κοντά, κάτι γίνεται. Αλλά παρατηρούσα στο Μόναχο πώς προσπαθούν να υπάρχει ευκολία για κίνηση σ’ όλα τα σημεία.

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

Φωτισμός στους δρόμους (ξανά)

Έψαχνα να βρω μια φωτογραφία που να φαίνεται πως ο φωτισμός στους δρόμους του Μονάχου (και της Γερμανίας γενικότερα) είναι ελάχιστος, οριακός. Αλλά δεν συνηθίζει κανείς να βγάζει φωτογραφίες όταν δεν έχει φως, εκτός αν το κάνεις επιτούτου. Τελικά δεν βρήκα καμιά κι έτσι παραπάνω υπάρχει μια φωτογραφία που έχει μπόλικο φως. Αλλά αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά, θα δει πως το φως είναι από τα μαγαζιά. Η φωτογραφία είναι από δρόμο δίπλα απ' το δημαρχείο, στο κέντρο του Μονάχου, ένας δρόμος με μπόλικη κίνηση κι έτσι τα μαγαζιά είναι καταστόλιστα και κατάφωτα. Γιατί αν φύγεις λίγο από το κέντρο (όχι πολύ, 100 - 200 μέτρα) τα φώτα των δρόμων ίσα που σου επιτρέπουν να κυκλοφορείς χωρίς να σκοντάφτεις (βέβαια, δεν είναι εύκολο να σκοντάψεις, δεν έχει πεταμένες πλάκες στα πεζοδρόμια ή άλλα περίεργα πράγματα 😀).

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Λεωφορειολουρίδες

Γιορτινές μέρες, περνάω Σάββατο μεσημέρι από το κέντρο της Αθήνας. Μπαίνω στην Ακαδημίας. Για όποιον δεν ξέρει το συγκεκριμένο δρόμο είναι ένας μονόδρομος με τρεις λουρίδες κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα απ' τις οποίες η μία (η δεξιά) έχει χαρακτηριστεί λουρίδα αποκλειστικής χρήσης απ' τα λεωφορεία, λεωφορειολουρίδα δηλαδή. Αλλά βλέπω μπροστά μου ένα λεωφορείο στη μεσαία και η πρώτη μου αντίδραση ήταν να θέλω να διαμαρτυρηθώ στον οδηγό του λεωφορείου αφού έχει δική του λουρίδα που εγώ δεν μπορώ να μπω γιατί να μπαίνει στις άλλες που είναι για τα υπόλοιπα αυτοκίνητα.

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Ελληνικά πεζοδρόμια

Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Γιατί ελληνικά πεζοδρόμια υπάρχουν όσο κι αν συνηθίζουμε να λέμε πως δεν υπάρχουν. Απλά είναι θέμα το πού υπάρχουν και τι συνθήκες επικρατούν σ' αυτά, αν δηλαδή εξυπηρετούν αυτό που λέει το όνομά τους, αν μπορούν να περπατάνε οι πεζοί σ' αυτά. Κι αυτό είναι το δύσκολο. Δεν υπάρχουν στα χωριά και σε μικρές πόλεις. Αυτό είναι σίγουρο. Αλλά εκεί βασικά δεν χρειάζονται, αφού η κίνηση στο δρόμο είναι περιορισμένη. Στις μεγαλύτερες όμως που υπάρχουν, τα πράγματα είναι αμφίβολα για το πόσο λειτουργούν. Και εξηγούμαι:

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Λακκούβες στους δρόμους

Λακκούβες στους δρόμους; Τι είν' αυτό; Υπάρχει τέτοιο πράγμα στους ελληνικούς δρόμους; Γιατί υπάρχει και κάτι άλλο; Ακόμα κι αν κάνεις προσπάθεια να τους αποφύγεις και κινείσαι σαν να παίζεις πάκμαν, πάλι δεν είναι σίγουρο πως θα τα καταφέρεις. Γιατί οι λακκούβες είναι σε πολλά σημεία αλλά έχουν και την κακιά συνήθεια να μην είναι σε μια γραμμή. Κι αν με κινείσαι με το αυτοκίνητο, ταλαιπωρείς τις αναρτήσεις, νιώθεις και ένα κούνημα, τέλος πάντων η βασική ζημιά είναι οικονομική. Αν όμως κινείσαι με μηχανάκι ή ποδήλατο, η ζημιά μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Στρασβούργου συγκοινωνίες

Έχει νόημα να συζητάμε για τις συγκοινωνίες στο Στρασβούργο; Κατά τη γνώμη μου έχει και παραέχει. Σίγουρα δεν είναι σαν μια οποιαδήποτε πόλη με τις τόσες υπηρεσίες που φιλοξενεί, αλλά απ' την άλλη δεν παύει να είναι μια μικρή πόλη. Βέβαια, το μέγεθός της είναι αντίστοιχο με του Άουγκσμπουργκ και παρόμοιες είναι οι συγκοινωνιακές δυνατότητες. Τρένο προς και από το Στρασβούργο, τραμ και λεωφορεία μέσα στην πόλη. Ο σταθμός του τρένου είναι εντυπωσιακός, ο παλιός σταθμός προστατεύεται από γυαλί που δημιουργεί μια λειτουργική στοά γύρω του.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Χωριό μου, Χωριουδάκι μου

Όχι. Δεν θα αναφερθώ στο χωριό μου. Θα γίνει κι αυτό κάποια άλλη στιγμή. Ο τίτλος έχει να κάνει με την διάθεση της προβολής του κάθε χωριού κι όχι ενός ξεχωριστά. Ίσως το «κάθε» να φαντάζει υπερβολή, αλλά απ' αυτά που βλέπω, μάλλον έτσι πάει το πράγμα. Σε κάθε διασταύρωση να αναφέρονται όχι ένα αλλά πολλά από τα χωριά που βρίσκονται προς την έξοδο.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Πες μου πού πας να σε πάω!

Ο σημερινός τίτλος είναι κλεμμένος από μια παλιά διαφήμιση των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας σε μια προσπάθεια που έκαναν τότε για αναδιάρθρωση των συγκοινωνιών. Η αναδιάρθρωση έγινε (και ξανάγινε) κατά πόσο τα αποτελέσματα ήταν αυτά που είχαν στο νου τους αυτοί που την έκαναν κι ακόμα περισσότερο κατά πόσο εξυπηρέτησαν το επιβατικό κοινό είναι άλλο θέμα (κι αν είχε γίνει το τελευταίο, δεν θα είχαν θέσει οι γκρίνιες σ' αυτό το μπλογκ, και δεν θα είχα να γράφω). Το ζήτημα όμως είναι πως δεν υπάρχει κανείς σήμερα να του πεις πού πας για να σε πάει, ή για την ακρίβεια για να σου πει τι μέσον θα πάρεις για να πας στον προορισμό σου.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Αστικές Συγκοινωνίες Αθήνας

Έχω ξαναγκρινιάξει για τον τρόπο που (δεν) είναι οργανωμένες οι αστικές συγκοινωνίες στο λεκανοπέδιο Αττικής που με μια λέξη το αποκαλούμε συχνά «Αθήνα». Κι αυτό με τις αναμνήσεις μόνο. Τώρα που γύρισα και χρειάζεται να μετακινούμε για το σχολείο και καθημερινά υποχρεώνομαι να πάρω το αυτοκίνητο γιατί δεν μπορώ να βρω τρόπο να μετακινούμε πώς να μην το ξανακάνω. Και μάλιστα με συγκρίσεις με εκεί που ήμουνα, όπου οι συγκοινωνίες ήταν οργανωμένες εξαιρετικά. Γιατί οι συγκοινωνίες της Αθήνας, μόνο οργανωμένες δεν μπορεί να πει κανείς πως είναι. Πριν πολλά χρόνια, όταν είχα πρωτοέρθει (έστω και για λίγο) στην Αθήνα υπήρχαν πεντέξι συγκοινωνιακοί φορείς: από ένας για τρόλεϊ και ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και κάμποσα ΚΤΕΛ για τα λεωφορεία. Κι όπου δεν συνέφερε τους ιδιώτες των ΚΤΕΛ, υπήρχε μια δημόσια εταιρία που κάλυπτε τα κενά. Έτσι περίπου είναι η κατάσταση και σήμερα.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Επάνοδος στην Ελληνική Πραγματικότητα

Επιστρέψαμε λοιπόν στην ελληνική πραγματικότητα. Από τη στιγμή που περάσαμε τα σύνορα καταλάβαμε πως κάτι έχει αλλάξει. Βασικά, με τα οδικά θέματα θ' ασχοληθώ (αν και θα υπάρχει και μια μικρή επέκταση σε άλλα). Πολλοί μου λέγανε για τις μειώσεις μισθών που θα τις καταλάβω όταν θα γυρίσω και το ζόρι που υπάρχει κλπ. Μα αυτά τα καταλάβαινα κι όσο βρισκόμουνα στη Γερμανία. Από την Ελλάδα ήταν η μισθοδοσία πράγμα που σημαίνει πως όλες τις μειώσεις τις κατάλαβα και με το παραπάνω. Αλλά η διαφορά στα σήματα στους δρόμους είναι και άμεση και έντονη.

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Απεργίες

Απεργίες; Κακό πράγμα, ε; Κι αυτοί οι κακοί άνθρωποι στην Ελλάδα κάνουν απεργίες σ' αντίθεση με τους καλούς και δουλευταράδες Γερμανούς. Έτσι δεν είναι; Έτσι λένε τα κανάλια. Έτσι λένε πως λένε οι άλλοι (απ' το εξωτερικό δηλαδή) για μας και μας πείθουν πως οι απεργίες των υπολοίπων είναι κάτι κακό (αλλά αν τις κάνουν οι ίδιοι όχι - βλέπε τις τελευταίες κινητοποιήσεις των αστυνομικών π.χ.).

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Γερμανία – Ελλάδα Οδικά 2012

Οδική ήταν φέτος η επιστροφή από Γερμανία. Οδικά πήγα στο ξεκίνημα της απόσπασης (το 2009), οδικά επέστρεψα και τώρα που τέλειωσε! Για να κλείνει ο κύκλος. Κι οι συμπτώσεις τα φέρνουν έτσι ώστε ο κύκλος να κλείνει κι αλλιώς. Φεύγοντας, τελευταία στάση στην Ελλάδα ήταν στη Θεσσαλονίκη στου κουμπάρους μου. Επιστρέφοντας ήταν η πρώτη στάση κι οι πρώτοι δικοί μας άνθρωποι που είδαμε. Από Ελλάδα δεν έτυχε να ξαναπάω προς τα πάνω. Αλλά το φετινό κατέβασμα ήταν το τρίτο. Το πρώτο το Πάσχα του 2008 σε βόλτα που είχαμε κάνει «ανά τα Ευρώπας» να δούμε φίλους που ήταν ήδη αποσπασμένοι στη Γερμανία και να πάρουμε τη γνώμη τους πώς είναι τα πράγματα εκεί (αν και η Παναγιώτα μου είπε πως δεν μας είπαν τις δυσκολίες και τις αρνητικές τους απόψεις για να μην μας απογοητεύσουν). Το δεύτερο το καλοκαίρι του 2010 και το τρίτο φέτος. Κάθε δυο χρόνια δηλαδή. Είχα γράψει παλιότερα, αλλά μιας και υπάρχουν αλλαγές διάφορες αυτά τα χρόνια, αποφάσισα να γράψω για τις τελευταίες εξελίξεις στη διαδρομή.

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Veolia

Την Veolia την ήξερα ως εταιρία μεταφορών στη Γερμανία. Μια εταιρία με πολλά παρακλάδια. Πρώτη φορά την είδα ως εταιρία καθαριότητας στη Στοκχόλμη. Και αργότερα στη Ζυρίχη και τώρα στη Γαλλία. Κι επειδή με την ίδια ακριβώς ονομασία την διάβασα παντού, δεν ξέρω πώς ακριβώς προφέρεται. Να τη πούμε Βεόλια; Κάπως έτσι μου έρχεται. Σύμφωνα δε με το σάιτ της, η εταιρία ασχολείται με το νερό, την ενέργεια, τα σκουπίδια και τις μεταφορές.

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Συγκοινωνίες Παρισιού

Έγραφα χθες για το μετρό, ας δούμε σήμερα και τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς του Παρισιού. Το σημερινό Παρίσι λοιπόν διαθέτει εκτός απ' το μετρό και προαστιακό σιδηρόδρομο. Δεν ξέρω πότε ξεκίνησε, αλλά σήμερα υπάρχουν τρεις βασικές γραμμές (A, B, C) με αρκετές διακλαδώσεις προς τις απολήξεις τους. Το σήμα τους κοινό (ακόμα;), σε μαύρο φόντο, ένας κύκλος με γραμμένο μέσα RER.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Μετρό Παρισιού

Για το μετρό του Παρισιού λέω να γράψω σήμερα, αλλά η αρχική φωτογραφία είναι απ' το Μόναχο, απ' την κεντρική του πλατεία, τη Μαρίενπλατς. Γιατί γίνεται αυτό; γιατί και σήμερα θα γκρινιάξω με το Παρίσι. Το θέμα είναι το σήμα. Αυτά που φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία είναι τα ίδια όχι μόνο σε όλο το Μόναχο, αλλά και σε όλη τη Γερμανία. Το πάνω S σε πράσινο φόντο δείχνει πως εκεί είναι σταθμός προαστιακού σιδηροδρόμου (S-bahn) ενώ το κάτω, U σε μπλε φόντο σταθμός του μετρό (U-bahn). Δεν υπάρχει περίπτωση να ψάχνει κάποιος και να μην τα δει (όχι υποχρεωτικά και τα δυο μαζί βέβαια). Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο Λονδίνο που το σήμα του μετρό εκεί, οι Λονδρέζοι το έχουν κάνει σουβενίρ και το πουλάνε. Τι γίνεται λοιπόν στο Παρίσι; Ποιο είναι αντίστοιχο σήμα;

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Γερμανικοί Αυτοκινητόδρομοι

Έγραψα για τόσους άλλους δρόμους, υποχρέωση να γράψω και για τους γερμανικούς, εξάλλου τα γράμματα απ' τη Γερμανία στέλνονται καθημερινά (ή περίπου) άρα θα έπρεπε να το έχω ήδη κάνει. Αλλά δεν πειράζει, κάλιο αργά παρά ποτέ λέει η παροιμία.